من همون جزیره بودم خاکی وصمیمی وگرم......

واسه عشق بازی موج ها قامتم یه بسترپهن...

تاکه یک روزتورسیدی روی قلبم پاگذاشتی...

غصه های عاشقی روتووجودم جاگذاشتی...

زیررگبارنگاهت دلم انگارزیر و روشد...

برای داشتن عشقت همه جونم آرزوشد...

تانفس کشیدی انگارنفسم بریدتوسینه...

ابرو بادو دریا گفتند.....:

حس عاشقی همینه... 

نمی دانم چرا اینگونه است؟

وقتی نگاه عاشق کسی به توست

می بینی اما

دلت بسته به مهر دیگری است

بی اعتنا می گذری

و عاشقانه به کسی می نگری

که دلش پیش تو نیست...

http://

بیهوده انتظار تو را دارم
دانم دگر تو بازنخواهی گشت

هر چند

اینجا بهشت شاد خدایان است

بی تو برای من
این سرزمین غم زده زندان است

بعد از اين بگذار قلب بي‌قراري بشكند
گل نمي‌رويد، چه غم گر شاخساري بشكند

بايد اين آيينه را برق نگاهي مي‌شكست
پيش از آن ساعت كه از بار غباري بشكند

گر بخواهم گل برويد بعد از اين از سينه‌ام
صبر بايد كرد تا سنگ مزاري بشكند

شانه‌هايم تاب زلفت را ندارد، پس مخواه
تخته‌سنگي زير پاي آبشاري بشكند

كاروان غنچه‌هاي سرخ، روزي مي‌رسد
قيمت لبهاي سرخت روزگاري بشكند

هی فلانی!
دیگر هوای برگرداندنت را ندارم…
هرجا که دلت میخواهد برو…
فقط آرزو میکنم
وقتی دوباره هوای من به سرت زد، آنقدر آسمان دلت بگیرد که با هزار شب گریه چشمانت، باز هم آرام نگیری…
و اما من…
بر نمیگردم که هیچ!
عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع میکنم،
که نتوانی لم دهی روی مبل های راحتی،با خاطراتم قدم بزنی! 

وقتی از چشم تو افتادم دل مستم شکست
عهد و پیمانی که روزی با دلت بستم شکست

ناگهان- دریا! تو را دیدم حواسم پرت شد
کوزه ام بی اختیار افتاد از دستم شکست

در دلم فریاد زد فرهاد و کوهستان شنید
هی صدا در کوه،هی "من عاشقت هستم" شکست

بعد ِ تو آیینه های شعر سنگم میزنند
دل به هر آیینه،هر آیینه ایی بستم شکست

عشق زانو زد غرور گام هایم خرد شد
قامتم وقتی به اندوه تو پیوستم شکست

وقتی از چشم تو افتادم نمیدانم چه شد


پیش رویت آنچه را یک عمر نشکستم شکست … 

در خلوت تنهایی مرگبار خود فریاد زدم.

دستم را زیر پلکهایم بردم.

با انگشتان لرزان خودم جوهری از ناب ترین قطره های اشک دیده ام

را برروی صفحه سفید و دست نخورده قلبم کشیدم

و آرام گفتم:دوستت دارم

در حسرت دیدارت یک آسمان اشک در سینه دارم. 

شبی از پشت یک تنهایی غمناک وبارانی


تورابالهجه گلهای نیلوفری صدا کردم


تمام شب برای طراوت دادن باغ قشنگت


آرزوهایت دعاکردم.


پس ازیک جست وجوی نقره ای


درکوچه های احساس


تورا از بین گل هایی که در تنهایی ام روییده


باحسرت جدا کردم......

نفسم میگیرد در هوایی که نفس های

تو نیست

بهترینم ، می دانم قلبم کوچکتر از آنی است

که ظرفیت خوبی های تو را داشته باشد

اما در سکوت پراز فریاد خود می گریم

و می گویم

با همین قلب کوچک

به وسعت تمام خوبی ها و سادگی هایت دوستت دارم 

 کشتی هايم به دريا رفته اند

حتی اگربه بادبان ها ودکل های شکسته بازگردند،

به دستی اعتماد دارم که هرگز شکست نمی خورد

واز پليدی نيکی به بار می آورد

حتی اگر کشتی هايم در هم شکنند

وهمه اميد هايم غرق شوند

فرياد می زنم:"به تو اعتماد دارم".

آن لحظه که نگاهم به نگاهت خورد گره

دلم لرزید

سوخت پر زد

تنهاییم پر شد

آن لحظه صداقت در نگاهت پرزد

وبه پای عشق سجده کرد

تنها توبودی که گرفتی دستم را

گرمی دستت شعله کشید

سوخت قلبم را

برای تو بهترینم. 

چُرتکه می اندازم روز های نَبودنتـ را

این روز ها بِدِهی ات زیاد شده...

نمی خواهی بازگردی؟

نتــــــــرس !

ارزان حساب می کنم!

اگر برگـــــــــــردی، قول می دهم

تمام بِدِهی ات را به آغوش پُــــــــرمهرت بفروشم ... 

گاه دلتنگ مي شوم

دلتنگتر از همه دلتنگي ها

گوشه اي مي نشينم

و حسرت ها را مي شمارم

و باختن ها را،

و صداي شکستن ها را...

نمي دانم من کدام اميد را نااميد کرده ام

و کدام خواهش را نشنيدم

و به کدام دلتنگي خنديدم

که اين چنين دلتنگم.

دلتنگم، دلتنگ...! 

اعتراف میکنم . . .

آری . . .

شاید منم بی تقصیر نبودم

شاید چاره ای جز این نبود ، برای من !

آری . . .

همه ما مقصر بودیم ، همه ما آنچه داشتیم و دوست داشتیم گفتیم اما ...

همه آنها گذشت

تجربه دیروز اگرچه تلخ است

برای همه تلخ بود

اما ای کاش از یادمان نرود
رسم روزگار چنین نمیماند...
.